Met de hand, want elektriciteit was er niet. De schapen worden nog steeds zo geschoren, maar midden in de centra van Epe en Heerde onder het toeziend oog van heel veel belangstellenden.
De schaapskudde trok ook in de beginjaren veel publiek naar de Renderklippen. Het stichtingsbestuur vreesde net als de gemeente Heerde als eigenaar van het grondgebied dat als vooraf ruchtbaarheid zou worden gegeven aan het scheren van de kudde, de druk op het natuurgebied die dag onverantwoord groot zou worden.
In 1957, het eerste jaar waarin de schapen werden geschoren, besloot het bestuur vooraf wel de pers te informeren. Dat leverde leuke foto's en een stukje reclame op. De lokale krant schreef: 'Voor het eerst werden de schapen van de kudde van de Stichting Epe-Heerde van hun vacht ontdaan. Dat geschiedde bij de schaapskooi in het natuurreservaat De Renderklippen te Heerde. Alle 60 dieren moesten 'hun jasje uittrekken'. Dit kundig werk werd uitgevoerd door de heren Reezigt uit Doornspijk en Nunspeet, en Welna. De heer Reezigt uit Doornspijk is 40 jaar schaapsherder geweest en zijn naamgenoot uit Nunspeet 30 jaar. De scheerders werden bij dit werk geassisteerd door de heren Stijf en V.d.Grift uit Heerde.
Saillant is dat de Heerder familie Stijf nog steeds een hoofdrol speelt tijdens het schaapscheerdersfeest en dat de familie Reezigt ook nog altijd wordt vertegenwoordigd, door Harry Reezigt uit Epe.
Dat scheren in 't geniep hield het bestuur een paar jaar vol. In 1959 stond die handelwijze wel ter discussie, maar ze werd niet veranderd. In de notulen van een bestuursvergadering schreef secretaris H.E.Stel daarover: 'De voorzitter (W.M.Breemer) deelt tenslotte mede dat bij het scheren van de schapen verleden jaar alleen de pers is uitgenodigd. Hij vraagt het oordeel van de leden over bekendmaking voor deze jaarlijks terugkerende gebeurtenis in juni. Na enige bespreking blijkt dat men het niet wenselijk vindt om hiervan, zoals elders wel geschiedt, een attractie voor het publiek te maken. De juiste tijd waarop het scheren geschiedt zal alleen aan de bestuursleden worden bekend gemaakt.'
Maar enkele jaren later zag het bestuur toch in dat het zo niet langer kon. De bevolking had in zeer ruime mate bijgedragen aan de totstandkoming van de kudde en als die kon komen kijken hoe de - en in een aantal gevallen hun - dieren van hun warme vacht werden verlost, kon dat ook zo maar nieuwe donateurs opleveren en die waren heel hard nodig om de kudde in stand te blijven houden. Dus werd de pers geïnformeerd zonder dat haar een embargo werd opgelegd. En zowaar werden er na een paar jaar ook wat nevenactiviteiten georganiseerd. Plaats van handeling was het terrein rond de schaapskooi op de Renderklippen. Daar zijn de schapen vele zomers geschoren en elk jaar waren er wel wat Stijfs en Reezigten bij, zoals ook de familie Colijn al decennialang goed vertegenwoordigd is in het scheerdersgilde.
In 1976 kwam een eind aan het drukbezochte en sfeervolle feest bij de kooi. Epe en Oene vierden hun 800-jarig bestaan en de Eper VVV kreeg het bestuur zo ver dat het schapen scheren op de markt in het hart van het dorp plaatsvond. Dat was een eclatant succes, met een enorme massa publiek en een leuke markt met oude ambachten en de verkoop van kruudmoes ernaast. Vanaf dat moment besloot het bestuur in juni de kudde een dagje de Renderklippen te laten verlaten.
In 1977 vond het schapen scheren op een terrein van Rijkswaterstaat bij De Keet plaats. De Heerder VVV en Ondernemersvereniging stonden op hun achterste benen en dienden schriftelijk bezwaar in bij het college van b en w van Heerde. Dat arrangeerde een gesprek met de betrokken verenigingen, waarin onder meer werd afgesproken dat de Heerder Ondernemersvereniging zich zou aanmelden als donateur van de Stichting Schaapskudde Epe-Heerde en het schaapscheerdersfeest in 1978 op de Van Meursweide gehouden zou worden. Vanaf dat jaar werd het feest het ene jaar in Epe en het andere jaar in Heerde gehouden. In Heerde was dat tot de herinrichting van het dorp steeds op de Van Meursweide en daarna op de Brink, in Epe wisselde men nog weleens van plek en vond het feest plaats in het Loeffpark (maar de gemeente vond dat dat te veel vervuild werd dus dat mocht niet meer), het marktplein en het plein tegenover het VVV-kantoor aan de Pastoor Somstraat, om uiteindelijk terecht te komen op het grasveld naast de Grote Kerk. Erg welkom voor onze stichting was dat het schaapscheerdersfeest altijd een leuk bedrag opleverde voor de kudde.
Het schaapscheerdersfeest is door de lokale ondernemersverenigingen en VVV's jarenlang gecombineerd met een groot nevenevenement (kunstmarkt, muziekfestival) en/of allerlei nevenactiviteiten (braderie, oude-ambachtenmarkt, diverse optredens), maar de laatste jaren is dat wat ingedut. Onze stichting stelt pogingen in het werk om de organiserende verenigingen ertoe te bewegen er weer een echt feest van te maken. Zodat het schaapscheerdersfeest weer een echt 'spektakel' wordt, zoals dagblad de Telegraaf eens schreef.