Zondagmiddag op de Renderklippen...Martin Bril − 06/10/03, 00:00

Renderklippen

Martin Bril − 06/10/03, 00:00

Waar?

De Renderklippen, heide en bos tussen Epe en Heerde, begrensd door de Dellen en verderop de Oldenbroeksche Heide, schietterrein van de artillerie.

Mooi, die namen.

Renderklippen, Dellen, Oldenbroeksche Heide.

Terrein van mijn jeugd, dat moet ik er bij zeggen – woonachtig in ' t Harde ging ik in Heerde op school. Een lange fietstocht was dat, langs genoemd schietterrein, over de Dellen en Renderklippen, soms langs pannenkoekenhuis De Ossenstal, reeds lang geleden afgebrand, prachtig einde voor een pannenkoekenhuis.

Zondagmiddag op de Renderklippen.

Nederland wandelt.

De zon schijnt, ondanks de sombere voorspellingen van het KNMI, wolken schuimen wit en grijs langs de horizon, de wind blaast erop los, de herfst is duidelijk begonnen. De heide van de Renderklippen ligt er grauw bij, maar de berkenbomen hebben hun blad nog. Bij de schaapskooi staat de kudde buiten, in de bosrand ligt, voor wie het weet, het Pluizenmeer, een romantisch vennetje waar in mijn jeugd verliefde stelletjes rondhingen.

Nederland wandelt.

En Nederland fietst.

Met de hond, zonder de hond, met opa, met oma, zonder opa en oma, met de kinderen – in kleurige, warme jacks van C & A, op keurige fietsen van Gazelle en Batavus.

Bij de snackbar op de hoek van de Dellenweg en het pad naar de Renderklippen is het een drukte van belang; kinderen een ijsje, jonge stelletjes een patatje oorlog en een blikje bier erbij.

Zondagmiddag op de Renderklippen.

Een zwarte Opel Vectra verschijnt in het landschap. Er is veel liefde in de auto geïnvesteerd. Fenders, spoilers, sportvelgen – stapvoets en glimmend komt de auto naderbij. Af en toe wordt gestopt om aan passerende fietsers en wandelaars een vraag te stellen; het raampje gaat dan open, verwachtingsvolle blikken kijken naar buiten: 'weet u hier ergens een kastanjeboom?'

'Weten wij hier ergens een kastanjeboom?' Wandelaars kijken elkaar aan. Ze gebaren naar de bomen links, de bomen rechts, de bomen overal.

'We zoeken kastanjes', klinkt het vanuit de Vectra, vader aan het stuur, dun snorretje, nat haar, moeder ernaast, voldoende overgewicht, twee kinderen en een oma op de achterbank.

'Ze zoeken kastanjes', herhalen de wandelaars tegen elkaar, dit is bedoeld om uitstel te krijgen – niemand die zo snel weet waar een kastanjeboom staat. 'Die kant op', luidt dan de oplossing en voort kan de Vectra.

Zondagmiddag op de Renderklippen.

Ik was er vijftien jaar niet geweest, maar behalve een enkel nieuw bord van Staatsbosbeheer was er niets veranderd; schelpenpaden, karresporen, de kerktoren van Heerde in de verte boven de bosrand, alles hetzelfde. Wandelaars, fietsers, honden, kinderen – een fris geboend volkje onder een onstuimige lucht.

Zondagmiddag op de Renderklippen, God moet toch zien dat het goed is zo.